Kozub-Ciembroniewicz Konrad, adwokat.
Kancelaria adwokacka

USTAWA z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym. (tekst jednolity) Art. 1.  1. Przepisy ustawy stosuje się w sprawach o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. 2. Przepisy ustawy stosuje się także w sprawach o przestępstwo określone w art. 228 § 1 i 3-6, art. 229 § 1 i 3-5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 1 i 2, art. 250a § 1 i 2, art. 258, art. 296a § 1, 2 i 4 oraz w art. 296b § 1 i 2 Kodeksu karnego. Art. 2.  Świadkiem koronnym jest podejrzany, który został dopuszczony do składania zeznań w charakterze świadka, na zasadach i w trybie określonych niniejszą ustawą. Art. 3.  1. Można dopuścić dowód z zeznań świadka koronnego, jeżeli łącznie zostały spełnione następujące warunki:   1)   do chwili wniesienia aktu oskarżenia do sądu jako podejrzany w swoich wyjaśnieniach: a)  przekazał organowi prowadzącemu postępowanie informacje, które mogą przyczynić się do ujawnienia okoliczności przestępstwa, wykrycia pozostałych sprawców, ujawnienia dalszych przestępstw lub zapobieżenia im, b)  ujawnił majątek swój oraz znany mu majątek pozostałych sprawców przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o których mowa w art. 1;   2)   podejrzany zobowiązał się do złożenia przed sądem wyczerpujących zeznań dotyczących osób uczestniczących w przestępstwie lub przestępstwie skarbowym oraz pozostałych okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. a, popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego określonego w art. 1. 2. Można uzależnić dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego także od zobowiązania się podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowej odniesionej z przestępstwa lub przestępstwa skarbowego oraz naprawienia szkody nimi wyrządzonej. 3. Z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i...

ZARZĄDZENIE Nr 8 PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 2 lutego 2004 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Edukacji Narodowej i Sportu (M.P. z dnia 6 lutego 2004 r.) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199 i Nr 80, poz. 717) zarządza się, co następuje: § 1.  Ministerstwu Edukacji Narodowej i Sportu nadaje się statut, stanowiący załącznik do zarządzenia. § 2.  Traci moc zarządzenie nr 76 Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Edukacji Narodowej i Sportu (M. P. Nr 26, poz. 435 i Nr 61, poz. 875). § 3.  Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. ZAŁĄCZNIK STATUT MINISTERSTWA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU § 1.  Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu, zwane dalej "Ministerstwem", zapewnia obsługę Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, zwanego dalej "Ministrem", właściwego, na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. Nr 97, poz. 866), do spraw:   1)   kultury fizycznej i sportu;   2)   oświaty i wychowania;   3)   szkolnictwa wyższego. § 2.  W skład Ministerstwa wchodzi Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące komórki organizacyjne:   1)   Departament Sportu Powszechnego;   2)   Departament Strategii Rozwoju Sportu;   3)   Departament Kształcenia Ogólnego, Specjalnego i Profilaktyki Społecznej;   4)   Departament Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego;   5)   Departament Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli;   6)   Departament Kształcenia i Doskonalenia Nauczycieli;   7)   Departament Szkolnictwa Wyższego;   8)   Departament Współpracy Międzynarodowej;   9)   Departament Strategii Edukacyjnej i Funduszy Strukturalnych;...